امروزه، چه در درمان‌هاي پزشكي و چه در درمان‌هاي روان‌شناختي، دو اصل فوريت و نزديكي ارائه خدمات امري پذيرفته شده است. فوريت به اين معناست كه بعد از مشاهده يك بيماري يا اختلال روان‌شناختي، خدمات مناسب در كوتاه‌ترين زمان ممكن ارائه شود. چرا كه اگر يك اختلال عاطفي رفتاري در دوران كودكي درمان نشود، به تدريج به مشكل شديد، جدي و مزمني تبديل خواهد شد كه درمان آن به هزينه و وقت بيشتري نياز خواهد داشت. اصل نزديكي نيز بيانگر اين است كه اين خدمات بايد در نزديكترين مكان ارائه شود. از اين رو مي‌توان نتيجه گرفت كه ارائه اين خدمات در مقطع ابتدايي و راهنمايي نيز اجتناب‌ناپذير است.
