در چند سال گذشته پيشرفت‌هاي چشم‌گيري در زمينه شناخت موضوعات خاص روانشناسي مرضي كودك صورت گرفته است. امروزه، در تشخيص اختلال‌هاي گوناگون از توانايي بهتري برخورداريم و بازشناسي مشكلات تقريبا نامشخص يا ناشناخته نيز افزايش يافته است. مشكلاتي نظير يادگيري، افسردگي، خودكشي در نوجواني، اختلال‌هاي خوردن، اختلال‌هاي رفتاري، مشكلات ناشي از ناراحتي‌هاي مزمن بهداشتي، سوء‌رفتار و بي‌توجهي به كودك و غيره... همچنين، شناخت بهتري نسبت به راه‌هاي تمايز اختلال‌هاي رواني كودكان و نوجوانان، از اختلال‌هاي بزرگسالان و اهميت تاكيد بر يك ديدگاه رشدي منسجم در تشخيص اختلال‌هاي كودكان، حاصل شده است.
