در سال های اخیر تحولات بسیاری که به تبع فرایند جهانی شدن روی داده است، چالش های بسیاری را فراروی مدیریت شهری و روش اداره ی آن ها ایجاد کرده است. مواردی همچون اصرار بر رویکردهای سنتی در مواجهه با تحولات جدید، مقاومت در برابر تحول، کمبود ابتکار و نوآوری، ناهماهنگی و تعارض میان سازمان ها و نهادهای مختلف، خلاءهای قانونی و مهم تر از همه نامشخص بودن جایگاه مدیریت شهری در ساختار سیاسی - مدیریتی از جمله ی این پالش ها هستند. تا زمانی که این مشکلات در جوامع مختلف برطرف نشود، مدیریت شهری قادر به برآورد موفقیت آمیز با مشکلات رو به تزاید در محیط شهری نخواهد بود. بررسی روندهای جهانی و گرایش های موجود در کشورهای توسعه یافته جهان نشان می دهد که تقویت مدیریت های محلی و مدیریت های شهری مورد توجه اکثر کشورهای دنیا قرار گرفته و حرکت در مسیر تقویت خودگردانی محلی و تقویت نهادهای مدیریت محلی از جمله مهم ترین اقدام های آنان بوده است. در ایران مدیریت شهری به معنای عام آن مصادیقی را در بر می گیرد ولی جایگاه ویژه و شفافی در ساختار سیاسی- مدیریتی کشور ندارد.
فهرست
فصل اول: نوع شناسی حکومت ها و مفهوم عدم تمرکز
فصل دوم: مدیریت محلی
فصل سوم: گذر از حکومت محلی به حکمروایی محلی
فصل چهارم: مدیریت محلی در ایران
فصل پنجم: نگاهی به مدیریت محلی در سایر کشورها
