فهرست مطالب
1) الگوی خوبی برای فرزندانتان باشید. 11
2) اطمینان یابید که فرزندتان حس میکند شما پشتیبانش هستید. 12
3) اگر به شما توهین کرد شکیبایی خود را از دست ندهید. 13
4) بکوشید شنونده خوبی باشید و ساعاتی را برای در میان گذاشتن افکارش با شما به او اختصاص دهید.14
5) همیشه وقت بگذارید و بهطور مرتب با فرزندتان صحبت کنید. 15
6) هرگز تاثیر رفتار خود بر کودکانتان را از یاد نبرید. 16
7) انسانها همه اشتباه میکنند. 17
8) لزومی ندارد فرزندتان را عشق باران کنید. 18
9) هر بار که فرزندتان کار اشتباهی کرد او را تنبیه نکنید. 19
10) از او محافظت بیش از حد نکنید. 20
11) با هرکدام از فرزندانتان به عنوان یک آدم مستقل رفتار کنید. 21
12) هرگز فرزند خود را با دیگران مقایسه نکنید و انتظارات غیر واقعی از او نداشته باشید. 22
13) هیچگاه با سوءاستفاده از احساساتش تهدیدش نکنید. 23
14) باید همیشه تلاش کنید فرزندتان را در معرض موضوعات مختلف قراردهید. 24
15) آموزش مهارتهای اجتماعی به آنان همواره از اهمیت زیادی برخوردار است. 25
16) مسئولیتها و نگرانیهایتان را با فرزندتان سهیم نشوید. 26
17) اطمینان یابید که فرزند شما دریافته است زندگی همیشه پستی و بلندیهای خودش را دارد. 27
18) همیشه به فرزندتان نشان دهید که رفتار مثبتی دارید. 28
19) همواره مفید است که یک شیوه انضباطی مستمر و مداوم را برای درازمدت در پیش گیرید. 29
20) بگذارید فرزندتان حتی در سنین پایین انتخابهای خودش را بکند و مسئول تصمیمگیریها و کارهای خود باشد. 30
21) روی کارهایی که باید بکند تمرکز کنید، نه روی کارهایی که نباید بکند. 32
22) به فرزندتان کمک کنید تصمیمات خودش را بگیرد و متکی به خود بار آید. 33
23) هیچگاه نشان دادن عشقتان را به او فراموش نکنید. 34
24) به طور کامل در جشنها، و برنامههای مدرسه آنها شرکت جوئید. نشستهای اولیا مربیان را از یاد نبرید. 35
25) از زبان بدن کودکتان مطلع شوید. 36
26) وقتی کودکتان را تربیت و تنبیه میکنید آرامش خود را حفظ نمائید. 37
27) همیشه روی خوبیها تاکید کنید نه بدیها. 39
28) یاد بگیرید به خودتان احترام بگذارید، پیش از اینکه انتظار داشته باشید دیگران به شما احترام بگذارند. 40
29) همیشه به فرزندتان اجازه دهید از شما درخواست حمایت کند. 41
30) اصول خانوادگی باید روشن باشد و مدام تغییر نکند. 42
31) بچهها صرفنظر از هرچیز همواره به والدینشان نیاز دارند. 43
32) به فرزندتان نشان دهید که پدر و مادرش به یکدیگر اهمیت میدهند. 44
33) وقتی موقعاش رسید هرگز از تحسین و تمجید آنان کوتاهی نکنید. 45
34) انضباط یک پیشنیاز برای تعلیم و تربیت موفق است. 46
35) بچهها باید بیاموزند که هیچ دو انسانی مثل هم نیستند. 47
36) فرزندتان را به خاطر ریسک کردن سرزنش نکنید. 48
37) هیچگاه آنقدر پرمشغله نباشید که نتوانید با فرزندتان وقت بگذرانید. 49
38) هیچ تکنیک خاصی برای به ”بهترین شکل بزرگکردن“ فرزندان وجود ندارد. 50
39) به شکل درستی از او انتقاد کنید. 52
40) با تمام کسانی که به کودک شما اهمیت میدهند روابط برقرار کنید. 53
41) یک شیوۀ تربیتی”مقتدر و توانا“ بهترین شیوه برای رشد فرزند شماست. 54
42) بکوشید زیادی از حد فرزندتان را کنترل نکنید. 55
43) اگر مایلید فرزندانتان به شما احترام بگذارند لازم است خودتان نیز به آنها احترام بگذارید. 56
44) از بازی با فرزندانتان لذت ببرید. 57
45) به گونهای با فرزندتان رفتار نکنید که مایل نیستید او با شما رفتار کند. 58
46) به توانمندیها و رفتارهای خوب فرزندتان پاداش دهید. 59
47) به فرزندتان کمک کنید بیاموزد چگونه کارهای خودش را انجام دهد. 60
48) دریابید که شما واقعاً چقدر شکرگذار هستید. 61
49) اطمینان یابید که برای تفریح و رسیدگی به خودتان نیز وقت میگذارید! 62
50) وقتی مخالفتی در خانواده بهوجود آمد سعی کنید آرام بمانید و تمام تلاشتان را برای حل آن بکنید. 63
51) به کودکانتان فضا بدهید و آنها را بیقید و شرط دوست داشته باشید. 64
52) بچهها میتوانند صرفنظر از هر تعداد والدینی که دور و برشان است باز هم شاد و متعادل باشند. 65
53) همیشه با فرزندان در حد سنشان رفتار کنید. 66
54) علاقه شما به کتابخوانی کودکتان را کتابخوان بار میآورد. 67
55) لزومی ندارد بچهها نسخه کپی شما باشند. به آنها اجازه دهید متفاوت بیندیشند و متفاوت عمل کنند. 68
56) کیفیت زمانهایی که با فرزندتان میگذرانید و از حضور همدیگر لذت میبرید اهمیت زیادی دارد. 69
57) مراقب خوراکیهایی که به کودکتان اجازه میدهید بخورد باشید. 70
58) تربیت بچه یک کار منحصربهفرد است، نه یک عمل شاق. 71
59) شما باید به محیطی که فرزندتان در خانه زندگی میکند اهمیت خاصی بدهید. 72
60) اگر دائماً سر هر مسئله کوچک هیاهویی بزرگ به پا کنید، عزت نفس فرزندتان بهتدریج کاهش خواهد یافت. 73
61) خانوادۀ کودک مهمترین مدرسه اوست. 74
62) حرف فرزندتان را باور کنید، اما اگر دروغ گفت سرزنشش نکنید. 75
1
الگوی خوبی برای فرزندانتان باشید.
شما خوب و بد را میشناسید و مسئولیت انسان¬های بالغ را میدانید. انتظار خودتان از اینکه فرزندانتان در بزرگی به چه زنان و مردانی بدل شوند را میدانید. اگر میخواهید ویژگیهای خاصی را در آنان پرورش دهید بکوشید الگوی خوبی برایشان باشید تا از آن سرمشق گیرند. اینکه حرفی را بگوئید و بعد کاملاً مخالفش عمل کنید فقط به آنها نشان خواهد داد که چه الگوی رفتاری بدی هستید. بنابراین پیش از این¬که هر حرفی بزنید یا نصیحتی کنید، خودتان آن¬ را در زندگی به کار بندید تا نمونه بسیار مفید و موثری برای فرزندتان باشید.
2
اطمینان یابید که فرزندتان حس میکند شما پشتیبانش هستید.
او نباید هیچگاه به ویژه در سنین نوجوانی حس کند که زیادی در کارش دخالت و به عبارتی، فضولی میکنید. پس در حین اینکه ارتباط خود را با وی قطع نمیکنید، همواره تلاش کنید در کارها مشوق او باشید چرا که این موضوع نقش حیاتی در رشد شخصیتیاش دارد.
3
اگر به شما توهین کرد شکیبایی خود را از دست ندهید.
اگر در چنین موقعیتهایی با او مقابله کنید یا عکسالعمل بیش از حد تندی نشان دهید شانس اینکه اعتمادش را نسبت به شما از دست بدهد زیاد میشود. بنابراین، بکوشید خونسردیتان را حفظ کنید و به او بگوئید که از این پس چنین رفتاری را نخواهید پذیرفت. در چنین موقعیتهایی باید اول خودتان برایش الگو باشید.
4
بکوشید شنونده خوبی باشید و ساعاتی را برای در میان گذاشتن افکارش با شما به او اختصاص دهید.
به تمام چیزهایی که فرزندتان میخواهد به شما بگوید گوش فرا دهید، حتی اگر فکر میکنید جالب نیست یا اهمیت ندارد! همان احترام و منزلتی را که برای یک بزرگسال قائل میشوید برای او قائل شوید. اگر مسئله¬ای برای او مهم است باید برای شما هم اهمیت داشته باشد! مهم نیست که افکارش از نظر شما درست است یا غلط، همچنین نیازی نیست حتما نظراتش را تائید کنید فقط این امکان را به او بدهید که خود را ابراز کند و صبورانه به حرفهایش گوش بسپارید تا دریابد که شما به احساسش اهمیت میدهید. به این ترتیب، احساس مهم بودن خواهد کرد.