اثر هنری بسیاری اوقات پدیده ای پیچیده و دارای لایه های چندگانه ی معناست. مکتب های گوناگون روش شناسی تاریخ هنر از قبیل تحلیل فرمی، شمایل شناسی و شمایل نگاری، مارکسیسم، فمینیسم، زندگی نامه نگاری و خودزندگی نامه نگاری، نشانه شناسی، (ساختارگرایی، پسا ساختارگرایی و واسازی) و روانکاوری، هر یک به شیوه ای، تفسیری از اثر هنری به دست می دهد. به نظر دیوید کریر، استاد دانشگاه کارنگی ملون، نویسنده در این کتاب عالمانه انواع روش شناسی هنر را به گونه ای معرفی می کند که ضمن برآورده شدن نیاز دانشجویان، هم خوانندگان غیر متخصص از آن بهره می برند و هم پژوهشگران آن را گیرا و جدی خواهند یافت.
