درباره کتاب :
در دوران خردسالی، وقتی با کسی مشکلی داریم، خشمگین می شویم. به هر دلیلی که باشد، خشم مشکل را پس می راند و ما به نتیجه دلخواهمان دست می یابیم. وقتی دوباره با مشکلی رو به رو می شویم، می دانیم اگر خشمگین شویم، مشکل عقب نشینی می کند. بنا بر این، پی در پی تمرین می کنیم تا استاد خشم شویم. به همین روش، استاد حسادت کردن، استاد غمگین بودن و استاد طرد کردن خودمان می شویم. همه رنجنامه های زندگی ما با تمرین به وجود می آیند. پیمانی با خود می بندیم و آن قدر آن را تمرین می کنیم تا به مهارتی کامل تبدیل شود. روش اندیشیدن، احساس کردن و رفتار ما، چنان برایمان عادی می شود که دیگر به توجه خاص نشان دادن نسبت به عملکردمان نیاز نداریم. رفتار ما فقط نتیجه کنشها و واکنش هایمان است. برای استاد شدن در عشق، باید عشق را تمرین کنیم. هنر برقراری ارتباط نیز مهارتی کامل است و تنها راه رسیدن به مرتبه استادی، تمرین است. بنا بر این، مهارت پیدا کردن در روابط با تمرین به دست می آید و به مفاهیم ذهنی و دستیابی به دانش بستگی ندارد. مهارت بافتن موضوعی عملی ست، اما برای این کار، تا اندازه ای به دانستنی ها با دست کم اندی آگاهی بیشتر در باره شیوه رفتار آدم ها نیاز داریم.
