فهرست مطالب جلد دوم
1- مقدمه 7
2-12- پذیرش تولیدهای فرهنگی کاربران. 11
2-13- جایگزینی نسبی فعالیتهای فرهنگی سنتی با فعالیتهای فرهنگی جدید 25
2-14- بریدگی از فرهنگ خودی و استقبال از فرهنگی پرخشونت، شهوی و بیمسوولیت.. 81
2-15- تحولات الگویابی کودکان. 123
2-16- سایر ابعاد فرهنگی. 177
3- جمعبندی و نتیجهگیری. 215
منابع و مأخذ 283
1- مقدمه
کتاب حاضر، جلد دوم کتاب بررسی اثرات فرهنگی کاربری کودکان پیش دبستانی از فناوریهای ارتباطی جدید است.
در مقدمه جلد نخست خاطرنشان گردید، تاریخچه فناوریهای ارتباطی پیشرفته حکایت از آن دارد که فناوریهای ارتباطی از آغاز با آمیزهای از فرصتها و تهدیدها دیده میشدند و تجربه بشری در برخورد با فناوریهای ارتباطی جدید، بدانجا انجامید که چون نفی و حذف فناوریها امکانپذیر نیست، از این رو با بسترسازی فرهنگی لازم بر میزان کاربری از ابعاد مثبت فناوریها بیفزاید و به این ترتیب در عمل عرصه کاربریهای منفی از فناوریها را محدود و محدودتر سازند.
در ایران برخلاف تجربه بشری غرب، بسیاری از مسوولان فرهنگی جامعه به دلیل آن که کاربری از فناوریها میتواند منفی باشد، بیشتر از آن که نگاه مبتنی بر کاربری بهینه از فناوریها را داشته باشند، به سبب احتمال پیشگفته، دست به نفی و انکار فناوریها زدهاند. تجربه ممنوعیت ویدیو در آغاز انقلاب و ادامه همین روند در ممنوعیت ماهواره، فیلترینگ سنگین اینترنت، ممنوعیت ورود تلفن همراه به مدارس و ممنوعیت برخی از شبکه های اجتماعی، در همین راستا قابل فهم هستند. حال آن که باید توجه داشت، فناوریها انتخاب نبوده و تحمیل هستند و در شرایط اخیر اولیای امور فرهنگی جامعه باید طبق قاعده فقهی دفع افسد به فاسد، با بسترسازی فرهنگی لازم، تلاش کنند تا با افزایش فرصتهای فناوریهای ارتباطی جدید، در عمل کاربری از ابعاد منفی آن را محدود سازند.
نگاه مبتنی بر نفی فناوریها در ایران از زمان طرح مسأله ماهواره در سال 1373 در مجلس شورای اسلامی تا کنون تداوم داشته است و به همین سبب در عمل عرصه را برای بسترسازی فرهنگی جهت افزایش فرصتهای فناوریها و کاهش تهدیدهای آنها محدود کرده و بسته است. البته بروز نشانههایی نظیر تلاش برای تهیه موتور جستوجوگر ملی یا اینترنت ملی، نشانههای مثبتی ارزیابی میگردند، اما باید دانست که در گذر زمان به سبب آن که برخی از نیازهای مردم جامعه پاسخ مقتضی دریافت نداشتهاند، فضای مجازی به عرصهای برای پاسخ به نیازهای اقشار مختلف اجتماعی تبدیل شده است و به همین سبب بحث کاربری از فناوریهای در ایران پیچیدهتر از آن شده است که تصور شود، تنها با بسترسازی فرهنگی برای کاربری مثبت از فناوریها میتوان به حل مشکل فناوریها در جامعه ایران نایل آمد و اقدام اساسی در این جهت در حال حاضر همزمان با بسترسازی فرهنگی مورد نیاز، انجام برخی از اصلاحات جدی فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی لازم در سطح جامعه است.
به هر روی نگارنده از آنجا که از سویی با عدم بسترسازی فرهنگی لازم در سطح کاربران فناوریهای ارتباطی پیشرفته مواجه بود و از سوی دیگر شاهد استقبال گسترده اقشار مختلف اجتماعی، خاصه کودکان، نوجوانان و جوانان از فناوریهای جدید بود، در صدد بر آمد تا با یاری دانشجویانش دست به بررسی چگونگی کاربری کودکان، نوجوانان و جوانان جامعه از فناوریهای ارتباطی پیشرفته بزند و با به نمایش کشیدن فراز و فرودهای کاربری آنان از فناوریهای ارتباطی جدید، ضمن هشدار به مسوولان فرهنگی جامعه، به تعمیق شناخت خانواده ها کمک کرده، آنان را در جهت نظارت جدیتر و ایفای نقش والدگری الکترونیک واداشته، آنان را نسبت به ضرورت بسترسازی فرهنگی لازم برای کاربری بهینه فرزندانشان از فناوریهای ارتباطی پیشر فته، ترغیب سازد.
بررسی اثرات فرهنگی کاربری از فناوریهای ارتباطی جدید از جمله عناوینی بود که در جریان تحقیق گروه پژوهش مورد نظر قرار گرفته و در این ارتباط اطلاعات میدانی لازم از کودکان پیش دبستانی کاربر فناوریهای همچون تبلت، تلفن همراه، پیاسفور، رایانه و ماهواره اخذ شد.
اثرات فرهنگی احصاء شده این پژوهش میدانی به قرار زیر بودند:
ارتقای فکری و فرهنگی کاربران خردسال، جذابیتهای کاربری از فناوریهای ارتباطی جدید، پایین آمدن سن کاربری از فناوریها، سرگرمی و تفریح، آموزشهای غیرمستقیم، کاهش نظارت اولیا بر تهیه و مصرف محصولات فرهنگی فضای مجازی توسط فرزند، تحولآفرینی در قالبهای جنسیتی موجود در جامعه، پذیرش مردسالاری الکترونیکی، القای برخی از مفاهیم فرهنگ فمینیستی به کودکان، ضعف بسترسازی فرهنگی در داخل جهت کاربری از فضای مجازی به شکل بهینه، جایگزینی تدریجی اینترنت و ماهواره به جای رسانههای داخلی، پذیرش تولیدهای فرهنگی کاربران، جایگزینی نسبی فعالیتهای فرهنگی سنتی با فعالیتهای فرهنگی جدید، بریدگی از فرهنگ خودی و استقبال از فرهنگی پرخشونت، شهوی و بیمسوولیت، تحولات الگویابی کودکان و سایر ابعاد فرهنگی.
در جلد نخست کتاب اثرات فرهنگی کاربری از فناوریهای ارتباطی پیشرفته تا عنوان: «پذیرش تولیدهای فرهنگی کاربران»، مورد بحث قرار گرفته و گزارش شدند. اینک در ادامه در جلد دوم کتاب، عناوین باقیمانده مورد بحث و بررسی قرار خواهند گرفت.
پس از گزارش میدانی اثرات فرهنگی کاربری کودکان پیش دبستانی از فناوریهای ارتباطی جدید، در فصل تأملی دوباره، ضمن اشاره به آن که فناوریهای ارتباطی جدید آمیزهای از فرصتها و تهدیدها هستند، خاطرنشان گردیده است که باید با استفاده تجربه بشری غرب، در مواجهه با فرصتها و تهدیدهای اخیر، دست به فرهنگ سازی زد تا به این ترتیب از میزان تهدیدهای فناوریها کاست و بر فرصتهای آن افزود و البته تعلل در این زمینه تنها به فرصت سوزی انجامیده، فرزندان این مرز و بوم به جای آن که از فرصتهای فناوریها بیشتر برخوردار گردند، با تهدیدهای آن مواجه شده و در این میان آسیبهای جسمی، عاطفی، روانی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و عقیدتی گستردهای را متحمل میشوند.
از این رو در این قسمت، پس از آن که از برخی از تجربیات بشری در زمینه بسترسازی فرهنگی جهت کاربری بهینه از فضای مجازی یاد شده است، با ارایه نمونههایی در این جهت، به عمق تلاش سردمدارانی که راه حل مشکل فناوریها را نه در تعطیل آنها، بلکه در بسترسازی فرهنگی آنها یافتهاند، اشاره شده است و مثلاً بیان گردیده است که در جریان بسترسازی فرهنگی برای کاربری بهینه از فناوریهای ارتباطی جدید کوششی جدی به عمل آمده است تا از هر امکان و فرصتی برای بهبود و ارتقای سلامت فضای مجازی برای کاربران خردسال، نوجوانان و جوان، سود برده شود. به عنوان مثال، وزارت ارتباطات کشورهای اخیر با تهیه سایتهای امن ابزارهای کنترل برای اولیا و سیم کارتهای امن دانشآموزی از سویی و وزارتهای آموزش عالی (جهت بررسی و پژوهش و پیشنهاد سیاست گذاریهای بهینه در مورد چگونگی کاربری از فضای مجازی)، آموزش و پرورش (جهت ارتقای سواد رسانهای اولیا، بسترسازی جهت کاربری بهینه دانشآموزان از فضای مجازی، انجام حمایت لازم از دانشآموزانی که در جریان کاربری از فضای مجازی با تهدید مواجه میشوند) به میدان آمده عهدهدار بسترسازی لازم جهت کاربری بهینه از فضای مجازی گردیدهاند. تلاش اخیر چنان وسیع است که حتی وزارت دفاع امریکا با ایجاد پویشی نظیر «متوقف شو، فکر کن و بعد وصل شو» در صدد ارتقای آگاهی کاربران خردسال، نوجوان و جوان از فضای مجازی برآمده است و افسران پلیس با حضور در مدارس در مورد خطرات محتمل فضای مجازی سخن گفته، به راهنمایی چگونگی استفاده امن از فضای مجازی به دانشآموزان خردسال میپردازند. تهیه انبوهی از مراکز مشاوره تلفنی و روی خط برای کاربران فضای مجازی، به میان آمدن کلیسا برای بهبود سلامت فضای مجازی و حتی به کار گرفته شدن پزشکان و کتابداران جامعه برای ارایه اطلاعات ضمنی درباره چگونگی کاربری بهینه از فضای مجازی به مراجعانشان، از جمله تلاشهایی است که در غرب قابل مشاهده است . بالطبع زمانی که کودکان 6-3 ساله در فضای مجازی با نشریههای علمی خاص خود روبرو میگردند یا زمانی که دانشآموزان کلاس اول دبستان موظف میشوند تکلیف درسی خود را با ایمیل برای معلمشان ارسال دارند، رفته رفته در مییابند که فضای مجازی از فرصتهای بیشماری برخورد است که باید آنان با احتیاط لازم، از این فرصتها برای پیشرفت و تعالی علمی، فرهنگی، اجتماعی و اخلاقی خویش بهرهمند گردند.
متأسفانه از آنجا که مسوولان فرهنگی جامعه، هنوز در کش و قوس تعطیل کردن یا نکردن فضای مجازی هستند، فرصت بسترسازی جهت کاربری بهینه کودکان، نوجوانان، جوان و دیگر اقشار اجتماعی را به میزان زیادی از دست دادهاند و در این جهت فرصت سوزی پدید آمده است. از این رو بار عمده بسترسازی فرهنگی برای کاربری بهینه کودکان، نوجوانان و جوانان از فضای مجازی در عمل بر روی دوش اولیا قرار گرفته است.
مجموعه کتابهای تهیه شده با عنوان «بررسی چگونگی کاربری کودکان پیش دبستانی از فناوریهای ارتباطی جدید» در صدد هستند تا در این جهت به یاری اولیا و اولیای آموزشی کودکان پیش دبستانی و بالاتر درآمده، با نشان دادن فرصتها و تهدیدهای فناوریها در ابعاد مختلف روانی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، عقیدتی، خانوادگی، زیستی، زیست محیطی و زیباشناختی با ارتقای آگاهی اولیا، در عمل به یاری آنان و فرزندان این مرزوبوم بیایند. ان شالله.