((لویی کان)) از جمله افراد فرهنگ غربی است که به معماری پرداخته است. او بیشتر به مقولاتی چون نور، نظم، احساس، سکوت، رابطه، آرامش، تناسب، طبیعت، ابدیت و غیره پرداخته و برای معماری نوین، یک شالوده و زیربنای فلسفی قائل شده است. لویی کان زمانی این بحث را مطرح می کند که به گفته ی خود او، معماری مدرن -که زمانی بهترین و مناسب ترین گزینه نسبت به سایر سبک ها بود- خود به آشفته گرایی و سلیقه پردازی دچارشد و کان، علت اصلی آن را ضعف روان بخشی و ارج نهادن به حیات انسانی در قالب های مادی معماری می دانست. او برای سامان بخشیدن به چنین وضعیتی، نظم حیات طبیعت و جهان هستی را عنوان کرده و با تاسی از آن ، مبانی نظری خود را در معماری مطرح می سازد.
