نوروتئولوژی یا علوم اعصاب معنوی یک حیطه جدید است که به بررسی زیربناهای عصبی تجربیات مذهبی و معنوی می‌پردازد. 
چندین کتاب دربارۀ رابطۀ مغز و تجارب مذهبی نوشته شده و مقالات علمی زیادی دربارۀ این موضوع به چاپ رسیده است. مجامع علمی و دینی علاقه‌مندند اطلاعات بیشتری را دربارۀ نوروتئولوژی و نحوۀ ورود به این حوزه کسب کنند و بدانند می‌توان با یکپارچه کردن علم و دین، باعث حفظ و اعتلای آنها شد . یکی از مهم‌ترین نقص‌های نوروتئولوژی، نبود اصول مشخصی هست که تحقیقات براساس آنها انجام شود. اگر قرار باشد نوروتئولوژی به‌عنوان یک علم زنده به حرکت خود ادامه دهد، نیازمند مجموعه‌ای از اصول مشخص است که هم از نظر دینی و هم از نظر علمی مورد پذیرش باشند. نکتۀ مهم این است که نوروتئولوژی هم نسبت به دیدگاه‌های علمی و هم نسبت به دیدگاه‌های معنوی پذیرا باشد و عناصر اساسی این دیدگاه‌ها را حفظ کند.
