این کتاب، در ایجاد یک دید قابل درک پیرامون نقش بازنمایی در طراحی معماری، به جای توجه به ابزارها یا فنونی که بسیاری از کتاب های معتبر به آنها می پردازد، به مفاهیمی مربوط است که بازنمایی ها برای طراحی و اندیشیدن ابراز می کنند. قدرت گزینه های بازنمایی، بیشتر منوط به ادراک های به دست آمده از طراح است تا ویژگی های فیزیکی فن آوری.
این کتاب، پس از مطرح کردن انتظاراتی که معماران و طراحان می بایست برای بازنمایی مدنظر داشته باشند، شرح مختصری پیرامون قواعد سنتی ارائه می دهد و سپس ابزار های متعدد توسعه ی گزینه ها برای بازنمایی به مثابه مشاهده، اندیشیدن و ارتباط مورد بحث قرار می دهد.
