در جهان توسعه یافته، نهادهای شراکتی برای مقابله با مشکلات ناشی از عرضه مسکن اجتماعی، محرومیت محله ای و بازسازی زیرساخت ها در حال پیدایش و شکوفایی اند؛ مشکلاتی که مدل های قدیمی حکمروایی عمومی، به رغم تشخیص، اقدامی درباره اش انجام نداده اند. این نهادها در کشورهای توسعه یافته از تحرک بیشتری برخوردار اند. شهرهای اقتصادهای در حال توسعه یا در حال گذار، سرشار از نوآوری و خلاقیتند. عامل این موضوع در برخی اوقات، دولت ریسک پذیر و بار، پاره ای اوقات ابتکارات و نوآوری های سیاسی و گاهی وجود بخش کارآفرین فعال و با نشاط ( شامل کارآفرینان انتفاعی و غیر انتفاعی) است که دولت را در برابر چالش ها قرار داده و به همان سان، مدل های جدیدی از فعالیت شراکتی را ارائه می کنند.
در چنین بستری، کتابی که نگاهی تفصیلی و متفکرانه به تئوری و عمل مدیریت شهری در کشورهای در حال توسعه داشته باشد، دارای ارزش فراوانی خواهد بود.
