هیچ شکی نیست که در جهان کنونی انسان به کمک نیروی تفکر و خلاقیت خویش اقدام به ساختن فرهنگ، تمدن، علم و تکنولوژی کرده است؛ نیرویی که هیچ گاه از آن بی نیاز نبوده و نخواهد بود. ولی این دیدگاه مثبت و سازنده نسبت به خلاقیت از عمر و قدمت چندانی برخوردار نبوده و دیدگاه خوش بینانه نسبت به خلاقیت عمری نزدیک به پنجاه سال دارد؛ در این دوران خلاقیت به عنوان مفهوم و پدیده ای علمی و نوین مورد پذیرش مجامع علمی قرار گرفت ولی تاریخ پیشین، نگاهی نا امید کننده به مفهوم خلاقیت دارد.