سنگ زنی در ابتدا برای پرداخت سطوح ماشینکاری شده، ریخته گری شده یا آهنگری شده با نرخ برداشت براده کم، به کار گرفته می شد. ولی امروزه از آن برای خشن کاری با نرخ برداشت براده بالا هم استفاده می شود. به همین دلیل از آن به عنوان رقیب جدی سایر روش های ماشینکاری یاد می شود. در ابتدا سنگ زنی را به عنوان هنر می شناختند، زیرا پایه آن بر اساس تجربه بوده است. ولی اکنون تحقیقات و پژوهش های انجام شده آنرا به صورت علم در آورده است. مرز بین روش های ماشینکاری با ذرات ساینده مانند سنگ زنی، هونینگ، ((( لپینگ)))، پرداخت دقیق، پولیشینگ و (((بافینگ))) به طور دقیق مشخص نیست و آنچه که بین این روش ها مشترک است در همگی آنها از ذرات ساینده استفاده می شود. انواع مواد ساینده مورد کاربرد و خواص آنها در این کتاب معرفی شده است. ذرات ساینده در روی قرص سنگ با پیوندهای خاصی به یکدیگر متصل می شوند، که این پیوندها و ویژگی های آنها بررسی شده است.
