برنامه ریزی مدرن با آرای هاورد، گدس و روش برنامه ریزی بارون هوسمان آغاز گردید و سرچشمه ی الگوی برنامه ریزی عقلانی-اثباتی سال های 30 تا 50 میلادی در اروپا و آمریکا شد. از سال های پس از جنگ دوم رفته رفته دیدگاه های گوناگونی در حیطه ی شهرسازی و نظریه ی برنامه ریزی ظهور کردند. به طوری که در سال های پس از دهه ی 1970 شاهد پنج گذار یا تغییر در اندیشه ی برنامه ریزی بودیم.