حدید اساس معماری را در نحوه ی تفکر به آن می داند. معماری او تحمیل گر نیست بلکه این امکان را مخاطبان می دهد تا بتوانند فضای متناسب با علایق و عاداتشان را انتخاب کنند. برای حدید این نکته اهمیت بسیاری دارد که تمام اقشار جامعه مخاطب او باشند؛ نه فقط نخبگان جامعه. از این رو، هدف او ساختن ساختمان هایی اجتماعی است که از طریق آنها بتوانند هیجان و چالش را به زندگی مردم عادی وارد کند.