از طرف ناشر
زنجیره های تأمین حلقه های کلیدی هستند که ورودی های سازمان را به خروجی های آن متصل می کنند. در واقع شبکه ای ایجاد می شود که تأمین کننده تأمین کنندگان تا مصرف کننده مصرف کنندگان را در بر می گیرد. چالش هایی که این شبکه با آن مواجه است پیرامون کاهش هزینه ها، تضمین تحویل به موقع و کاهش زمان حمل ونقل به منظور عکس العمل بهتر به محیط کسب و کار است. اما از طرفی افزایش هزینه های زیست محیطی در این شبکه ها و رشد فشار مصرف کنندگان به منظور ارائه کالاهایی که ازنظر زیست محیطی استاندارد باشند، و از سوی دیگر آگاهی جامعه بیرونی و کارکنان شرکت از مسائل اجتماعی مرتبط با سازمان ها و ایجاد گروه هایی در حمایت از جامعه و افراد و افزایش مسئولیت اجتماعی سازمان ها و شرکت ها، موجب گردیده است که بسیاری از سازمان ها به سمت پایداری در زنجیره تأمین حرکت کرده و معیارهای جدیدی را در عملیات خود مد نظر قرار دهند. این معیارها علاوه بر الزامات سودآوری شرکت مسائل اجتماعی و زیست محیطی را نیز مد نظر قرار می دهند. اما بسیاری از شرکت ها فاقد دیدی جامع پیرامون مسائل مرتبط با پایداری و معیارهایی که بتواند آن ها را مورد سنجش قرار دهد می باشند. در فصل اول کتاب حاضر سعی شده است تا خواننده در ابتدا درک مطلوبی از پایداری و مباحث مرتبط با آن پیدا کند و اجزای لازم جهت بهبود در زنجیره ی تأمین پایدار را در آغاز راه فرا گیرد. در فصل دوم دلیل نیاز به پایداری در زنجیره تأمین بحث می شود و چگونگی شکل گیری حرکت به سمت آن تبیین می گردد. سپس در فصل سوم استراتژی های زنجیره تأمین و نحوه برقراری تناسب استراتژیک در زنجیره تأمین و در نهایت توسعه استراتژی زنجیره ی تأمین پایدار مورد بررسی قرارگرفته است. همچنین عواملی که باعث می شوند این استراتژی ها به طور موفقیت آمیز در سازمان پیاده گردند مورد بحث قرار می گیرد. فصل های 4 ، 5 و 6 سعی در ایجاد و یکپارچه سازی معیارهایی به منظور سنجش پایداری دارند. این فصل ها از مشکل ترین گام ها در رسیدن به پایداری هستند. هر گاه شرکت ها بتوانند معیارهای اجرایی مطلوبی را در عملیاتشان ایجاد نمایند، می توان گفت که آماده حرکت به سمت پایداری هستند. در فصل چهارم ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است. سپس مراحلی تشریح می گردند تا بتوانیم این معیارها را در عملیات شرکت ها لحاظ کنیم. همچنین پیرامون کاربردها، مزایا و چالش های سنجش عملکرد در زنجیره تأمین پایدار مباحثی ارائه گردیده است. در مدیریت زنجیره ی تأمین پایدار کلیدی ترین عامل ایجاد هماهنگی در اجزای زنجیره ی تأمین است. این هماهنگی زمانی سخت تر می شود که ما در عملیات خود باید هماهنگ با ذی نفعانی باشیم که حتی ممکن است خارج از محدوده ی کنترل مدیریتی ما باشند. لذا در فصل پنجم توانمندسازهای مدیریتی در زنجیره تأمین پایدار را معرفی می کنیم که در راستای ارتقای سطح مدیریتی که تحت کنترل سازمان است نقش بسیار مهمی را ایفا می کنند. سپس در فصل ششم ذی نفعان تأثیرگذار بر زنجیره تأمین که خارج از محدوده ی سازمان هستند و چگونگی شناسایی، تعامل و ایجاد روابط با آن ها به منظور توسعه ی استراتژی های پایداری مورد بررسی قرار می گیرند. در فصل هفتم راجع به زنجیره های تأمین پایدار در آینده و عدم اطمینان هایی که سازمان ها در راستای پایداری با آن ها مواجه خواهند شد بحث می کنیم. در نهایت و در فصل هشتم به منظور چگونگی به کارگیری عناوین مطرح شده در فصول قبلی نقشه ی راهی را برای اجرای استراتژی های پایداری در زنجیره ی تأمین ارائه و نمونه هایی کاربردی را به منظور روشن شدن بحث در قالب ضمیمه ارائه داده ایم.
