بشر از زمانی که ساختن سرپناه را آغاز کرد همواره کوشیده است که در سرپناهش تا آنجا که ممکن است رفاه و آسایش به وجود آورد.
در دورانهای مختلف تاریخ معماری در همه دنیا ما شاهد معماری های هوشمندانه انسان در جهت سازگاری با شرایط اقلیمی و استفاده از امکانات طبیعی جهت ایجاد بهترین شرایط زیستی در بنا بوده ایم. در قرن اخیر و امکان استفاده از نیروی برق به اشکال مختلف، به بشر قدرت ساختن انواع بناها در مکان ها و اقلیم های مختلف را داده است. اکنون با توجه به محدود بودن منابع انرژی این سوال پیش می آید که آیا نباید به فکر صرفه جویی در منابع انرژی باشیم؟ آیا نباید در طراحی ساختمان هایمان همچون گذشتگانمان به سازگاری با شرایط سخت اقلیم بیاندیشیم نه به ستیزه با آن به وسیله انرژی های دیگر؟ پرداختن به این مساله چندان مشکل نیست، پیشینیان ما به تجربه و مرور زمان، روش هایی برا مقابله با شرایط سخت در ساختمان های خود به کار می گرفته اند که تحسین برانگیز است و می تواند به عنوان سرمشقی برای ما باشد. اثر حاضر به ما کمک می کند که تا حدودی به جای استفاده بی رویه از انرژی فسیلی و برق، از تمهیدات دیگری از جمله انرژی خورشیدی جهت ایجاد آسایش محیطی استفاده نماییم.
